Της Κατερίνας Μπρέγιαννη
Το πολιτικό καλαντάρι της κυβέρνησης συσσωρεύει θυμό, απογοήτευση και τρόμο για τους πολλούς. Εφησυχασμό και ανεμελιά για τους λίγους. Απολύτως ανεπαρκείς και ανίκανοι, ισχυρίζονται ότι μπορούν να υποσχεθούν ένα καλύτερο μέλλον, με την πανδημία να είναι ανεξέλεγκτη στη χώρα και την οικονομία να καταρρέει.
Όσο κι αν φροντίζουν να δίνουν δωράκια στα φιλοκυβερνητικά μίντια για να μην διασαλευτεί η σχέση συνωμοσίας, συμπαιγνίας και απόκρυψης, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι ο κόσμος θα συνεχίσει να δέχεται τη στάχτη στα μάτια αδιαμαρτύρητα.
Η αλαζονεία, η αυταρχικότητα της διακυβέρνησης αυτής, παράλληλα με την ανεμελιά και την προσχηματική αφέλεια, που συχνά καταλήγει στη γελοιοποίηση και το γκροτέσκο, αφήνουν τα προβλήματα άλυτα να πέφτουν ορυμαγδός στους πολίτες.
Η επικοινωνιακή κατάχρηση και η διαρκής στρέβλωση νοημάτων και λέξεων αφαιρεί από την κυβέρνηση το όποιο ψήγμα αξιοπιστίας τής είχε απομείνει. Όταν μιλούν για στήριξη του ΕΣΥ, εννοούν συμβάσεις με ιδιώτες. Η αναβάθμιση της Παιδείας γι’ αυτούς σημαίνει εξασφάλιση σίγουρης πελατείας για τους κολλεγιάρχες και τους ιδιοκτήτες φροντιστηρίων. Η διασφάλιση της εργασίας γι’ αυτούς δεν σημαίνει τίποτα άλλο παρεξόν το αντίθετό της: την πλήρη αποσάθρωση κάθε προστατευτικού πλαισίου για τους εργαζόμενους.
Πλειοδότησαν σε νοοτροπία βλαχοδήμαρχου συναγωνιζόμενοι υπουργοί, γενικοί γραμματείς, σύζυγοι και κάθε λογής παρατρεχάμενοι για μια θέση στην καρέκλα του εμβολιασμού. Όλα αφήνονται στη τύχη τους ανέμελα και όταν γίνονται επαρκώς ρεζίλι, ο «Μωυσής» επεμβαίνει να σώσει τα προσχήματα.
Έτσι έγινε στο σκάνδαλο της τηλεκατάρτισης, με τους συνταξιούχους, που θέλησε να τους κόψει τα φάρμακα, ή και με κάποιους ρουσφετολογικούς διορισμούς στις διοικήσεις νοσοκομείων και υπουργείων. Οι παρεμβάσεις του Μητσοτάκη το μόνο που κάνουν είναι να επιβεβαιώνουν το επιτελικό χάος μιας από τις πλέον ανίκανες κυβερνήσεις που είδε ποτέ η χώρα.
Η κυβέρνηση αυτή ξέρει να υπόσχεται πολλά, αλλά να πράττει τα ελάχιστα για την κοινωνική πλειοψηφία, που πλήττεται από τη διπλή, υγειονομική και οικονομική, κρίση. Αναδρομικά, συντάξεις, πρόγραμμα “Γέφυρα”, αναστολές εργαζομένων, όλα είναι στον δρόμο και κάποτε έρχονται.
Την ίδια ώρα, ο Μ. Χρυσοχοΐδης, σε μια πρωτοχρονιάτικη επίδειξη αυταρχισμού, εισβάλλει στη φοιτητική εστία του Ζωγράφου και βάζει την αστυνομία όχι μόνο στα πανεπιστήμια αλλά και στις φοιτητικές εστίες, καταργώντας στην πράξη ένα θεμελιώδες κεκτημένο της Δημοκρατίας: το άσυλο σε όλες του τις διαστάσεις.
Αν διέθετε λίγη σοβαρότητα ο πρωθυπουργός, θα απέφευγε να μας ευχηθεί και φέτος. Θα προτιμούσε μια σεμνή ενδοσκόπηση και αυτοκριτική, μήπως και μείνει τίποτα όρθιο, αλλά, αλίμονο για μας, θα το επαναλάβει…
πηγή: Αυγή
